Alles nieuw

Waaauw, alles is zo heerlijk nieuw :D. Vorige week zagerdag zag ik voor het eerst het West Edmonton Mall, het grootste winkelcentrum van heeeel Noord-Amerika! En hier zal ik het komende jaar alles nieuw blijven vinden, het is ongelofelijk groot. Erg handig voor in de ijskoude winters. Je zou er praktisch gezien kunnen leven. Er is echt alles; een golfbaan, een schaatsbaan, een mini-golfbaan, een pretpark, casino`s, hotels, een waterpark, duizenden winkels, MC-donaldsen en andere ketens. We hebben maar een uurtje de tijd gehad om te winkelen omdat we erna naar een football game gingen. Het duurde een heel tijdje om van the west ed mall naar het footballstadion te gaan. Edmonton is redelijk groot zo blijkt.

De Edmonton Eskimo`s speelden tegen de Saskatchewan Roughriders. Saskatchewan is maar twee uur rijden dus er waren evenveel Eskimofans als Roughriderfans. De Eskimo`s zijn een beetje de underdog en mijn gastfamilie is een fan van de Roughriders. Alleen Greg mijn gastbroertje van 12 is voor de Eskimo`s omdat hij in Edmonton geboren is. Op het einde van de wedstrijd besloot ik een fan van de Eskimo`s te zijn :D. Heel raar vond ik dat de fans in het publiek gemengd zaten maar niemand bleek er een probleem mee te hebben. De sfeer zat er goed in, de Eskimo`s wonnen en we eindigden de dag met the true Canadian Experience: Tom Hortons. Dit is een koffie\ snackbar-achtig iets vergelijkbaar met Starbucks maar het is Canadees. De Canadezen zijn anti-starbucks.

Zondag heb ik de hoognodige inkopen voor school gedaan en maandag ontmoette ik mijn toekomstige gastzus (zij is even oud als mij en wanneer ik met kersmis van gezin wissel ga ik bij haar wonen). Het klikte echt super goed, we gingen zwemmen bij vrienden van haar. Op deze manier leerde ik meteen een van mijn klasgenoten kennen.

Dinsdag was het zo ver mijn eerste schooldag op ST Jeromes. Taylor (ik ken haar via mijn counselor) pikte me op voor mijn eerste dag school en stelde me voor aan iemand van mijn klas. Taylor zelf zit in grade eleven. Het meisje wat me toen rondleidde ronde de school is echt super aardig. Ik voelde me echt welkom dankzij haar. We hebben maar een kleine klas, 30 mensen (over heel grade twelve). Grade twelve is vergelijkbaar met het zesde middelbaar thuis. `S morgens de eerste periode (=80 minuten) hadden we wiskunde, we konden kiezen de moeilijke of makkelijke versie. Toen ik in heb boek van de moeilijke versie keek zag het er allemaal makkelijk uit. Dus koos ik voor de moeilijke wiskunde (ze zouden onze boeken eens moeten zien). De tweede periode hadden we de keuze; wetenschappen\ frans \ spare (= vrij, kan je doen wat je wilt, je kan ook naar huis gaan). Ik koos voor Frans maar niemand hier kan een conversatie voeren in het frans. Dus ze staarden me met open mond aan toen ik frans sprak met de lerares. De eerste paar weken hebben we nog vrij tijdens frans wegens problemen met het computersysteem. Dus konden we in onze High School Lounge zitten. Er is een kleine zithoek met een paar oude zetels en een TV.  Het is wel altijd gezellig hier. We maken dan samen ons wiskundehuiswerk en discussieren een beetje.

Vervolgens hebben we een lunchbreak van 40 minuten. Tijdens de lunchbreak gaan we downtown (mainstreet) eten of bij iemands thuis. Iedereen rijdt hier al met de auto wat heel handig is. Jammer dat ik niet kan rijden. Na de lunchbreak is er een periode van 80 minuten social studies, een mengeling van geschiedenis, aardrijkskunde, filosofie, ... Dit vind ik een fijn vak, het doet me nadenken over veel dingen over mezelf, de wereld,... Social Studies is verplicht voor iedereen, hierna volgt chemie, dit is niet verplicht je kan ook een spare nemen. Toch volg ik chemie :). Het is niet zo dat je zomaar zelf kiest welke vakken je neemt maar je spaart credits en sommige vakken heb je nodig als een soort toelatingsexamen voor universiteiten.

Wat me hier opvalt is dat iedereen heel veel hobby`s heeft en werkt. Ook bijna iedereen heeft een vaste vriend|in. Dit is een beetje zodat ze zich niet vervelen. Donderdag ben ik na school naar mijn eerste volleybaltraining geweest. De trainingen gaan door op school met alleen maar mensen van de school. Nu drie dagen later heb ik nog steeds spierpijn maar het was wel genieten. Ze nemen sport redelijk serieus en de trainingen zijn nogal zwaar op conditievlak. Dit kan alleen maar goed zijn! Deze week liep ik ook twee keer op de loopband, veel mensen hebben er een thuis voor in de winter.

Vrijdag na school ging ik naar mijn toekomstige zus en bleven we gewoon bij haar thuis babbelen en meisjesdingen doen. Haar ouders zijn ook erg vriendelijk. Mijn conclusie na bijna twee weken is: mijn  `towngenoten` zijn allemaal heel aardig en staan open voor een nieuweling zoals mij. Het eten hier lijkt fel op het onze maar de porties zijn veel groter!!!! Maar goed dat ik volleybal doe.

Straks ga ik naar een meer met vrienden tot maandag, we gaan er zwemmen en watersporten doen. Ik hoop dat jullie evenveel plezier als mij hebben in Belgie.