De tijd vliegt hier voorbij, mijn weekends zijn erg druk en de schooldagen gaan zelfs snel! Hier kijk ik er niet tegenop op naar school te gaan en om `s morgens om zeven uur al te gaan volleyballen. Ondertussen heeft mijn volleybalteam twee bronzen medailles gewonnen! De eerste eindigden we derde uit 32 teams en het voorbije weekend wonnen we de derde plaats uit 16 teams. Komend weekend overnachten we zelfs in een hotel om te gaan volleyballen.
Ik voel me hier al helemaal op mijn gemak, ik begin goede vrienden te maken en zaterdag was mijn eerste Canadees feestje! De locatie bestond uit een groot gat in de grond van zo`n veertig of vijftig meter en in het midden brandde er een gigantisch vuur. We amuseerden ons en erna sliep ik bij een vriendin haar thuis. Ik volg geen chemie meer omdat het zo saai is en ik erin het Engels toch niet veel van begrijp. Dus nu eindigt school elke dag anderhalf uur vroeger voor mij. Gisteren ben ik in die tijd met een paar vrienden van mijn klas gaan rondrijden in Vermilion. Mensen doen dat hier veel als ze hun vervelen op hun gemak wat gaan rondrijden.
Vorige week dinsdag stond er een artikel van me in de krant en ik zal het deze week inscannen en op mijn blog posten. Iemand vertelde me vorige week dat als je het weer in Canada maar niks vindt wacht dan vijf minuten. En dat is ook echt waar tot nu toe. Twee weken geleden schommelde het rond 8 graden en dit weekend rond 20 graden! Maar nu regent het jammer genoeg weer.
Als mensen me vragen wat ik hier anders vind moet ik soms even nadenken maar ik ondervond de volgende dingen: soms zijn er meer stiltes in gesprekken, mensen geven veel meer complimentjes aan elkaar en mensen hier hebben minder tafelmanieren. Dit zijn de hoofdzaken van wat ik anders vind.
Donderdag moet ik mijn presentatie over Belgie doen voor Rotary, er komen zo`n vijftig mensen (leden en hun partners). Het is hoogtijd dat ik wat ga oefenen, Groetjes !
dinsdag 28 september 2010
dinsdag 14 september 2010
perfect
Vandaag is perfect ! Ik had zo een leuke dag! Ik lunchte met fijne mensen, de lokale krant interviewde me en na school dronk ik chai latte met vriendinnen en daarna wonnen we mijn eerste volleybalwedstrijd. Niets speciaals maar het was gewoon een leuke en drukke dag. Ik voel me zo gelukkig :) .
Ondanks dat mijn blog niet erg populair is blijf ik hem toch schrijven voor mijn loyale volgers. Haha. De laatste anderhalve week was genieten. Twee zaterdagen geleden ging ik naar een meer. In de zomers hier besteden de mensen met een huisje aan een meer hun weekends ginder. Wij (vriendinnen en vrienden) speelden beachvolley, zaten rond een kampvuur tot vroeg in de ochtend en zondag overdag gingen we tuben. Achter een speedboot met een soort van matras en dan proberen er niet af te vallen. Op facebook in het album weekend staat het bewijs. In de rest van de week ging ik volleyballen en was ik uitgenodigd voor het avondeten bij een van de rotaryleden. We aten lekker spaghetti en speelden kaartspelletjes.
Sinds zondag ben ik terug van drie dagen Grande Prairie! Het was een weekend met allle uitwisselingsstudenten in mijn district. We zijn met 24 en ik kan ze al bijna familie noemen. Het voelt raar hoe snel het klikt met mensen die in het zelfde kuipje schuilen (ofzo iets, mijn Nederlands gaat snel achteruit). Op weg naar Grande Prairie zat ik in de auto met een Belg, een Deen en Carlos van Ecuador. Zij sliepen de hele weg, zo`n 5 uur! Dus voerde ik goede conversaties met Don onze chauffeur voor dat weekend. Hij is general manager in het chiqueste hotel in Edmonton. Hij stelde voor dat ik hem een dag kon volgen in het hotel omdat ik geinteresseerd ben in hotels. Tijdens het weekend leerde we heel erg veel bij. We leerden over hoe we het beste uit ons jaar kunnen halen en hoe heimwee te overwinnen. We worden ook erg gestimuleerd om liefdadigheidswerk te doen dus ga ik dat morgen overleggen met mijn counselor. Ik ga waarschijnlijk geld inzamelen voor Shelterbox maar dit ligt nog niet helemaal vast.
Ik hoop dat de blog niet te saai is maar in ieder geval zal ik er achteraf veel plezier aan hebben.
Bye bye :D
Ondanks dat mijn blog niet erg populair is blijf ik hem toch schrijven voor mijn loyale volgers. Haha. De laatste anderhalve week was genieten. Twee zaterdagen geleden ging ik naar een meer. In de zomers hier besteden de mensen met een huisje aan een meer hun weekends ginder. Wij (vriendinnen en vrienden) speelden beachvolley, zaten rond een kampvuur tot vroeg in de ochtend en zondag overdag gingen we tuben. Achter een speedboot met een soort van matras en dan proberen er niet af te vallen. Op facebook in het album weekend staat het bewijs. In de rest van de week ging ik volleyballen en was ik uitgenodigd voor het avondeten bij een van de rotaryleden. We aten lekker spaghetti en speelden kaartspelletjes.
Sinds zondag ben ik terug van drie dagen Grande Prairie! Het was een weekend met allle uitwisselingsstudenten in mijn district. We zijn met 24 en ik kan ze al bijna familie noemen. Het voelt raar hoe snel het klikt met mensen die in het zelfde kuipje schuilen (ofzo iets, mijn Nederlands gaat snel achteruit). Op weg naar Grande Prairie zat ik in de auto met een Belg, een Deen en Carlos van Ecuador. Zij sliepen de hele weg, zo`n 5 uur! Dus voerde ik goede conversaties met Don onze chauffeur voor dat weekend. Hij is general manager in het chiqueste hotel in Edmonton. Hij stelde voor dat ik hem een dag kon volgen in het hotel omdat ik geinteresseerd ben in hotels. Tijdens het weekend leerde we heel erg veel bij. We leerden over hoe we het beste uit ons jaar kunnen halen en hoe heimwee te overwinnen. We worden ook erg gestimuleerd om liefdadigheidswerk te doen dus ga ik dat morgen overleggen met mijn counselor. Ik ga waarschijnlijk geld inzamelen voor Shelterbox maar dit ligt nog niet helemaal vast.
Ik hoop dat de blog niet te saai is maar in ieder geval zal ik er achteraf veel plezier aan hebben.
Bye bye :D
zaterdag 4 september 2010
Alles nieuw
Waaauw, alles is zo heerlijk nieuw :D. Vorige week zagerdag zag ik voor het eerst het West Edmonton Mall, het grootste winkelcentrum van heeeel Noord-Amerika! En hier zal ik het komende jaar alles nieuw blijven vinden, het is ongelofelijk groot. Erg handig voor in de ijskoude winters. Je zou er praktisch gezien kunnen leven. Er is echt alles; een golfbaan, een schaatsbaan, een mini-golfbaan, een pretpark, casino`s, hotels, een waterpark, duizenden winkels, MC-donaldsen en andere ketens. We hebben maar een uurtje de tijd gehad om te winkelen omdat we erna naar een football game gingen. Het duurde een heel tijdje om van the west ed mall naar het footballstadion te gaan. Edmonton is redelijk groot zo blijkt.
De Edmonton Eskimo`s speelden tegen de Saskatchewan Roughriders. Saskatchewan is maar twee uur rijden dus er waren evenveel Eskimofans als Roughriderfans. De Eskimo`s zijn een beetje de underdog en mijn gastfamilie is een fan van de Roughriders. Alleen Greg mijn gastbroertje van 12 is voor de Eskimo`s omdat hij in Edmonton geboren is. Op het einde van de wedstrijd besloot ik een fan van de Eskimo`s te zijn :D. Heel raar vond ik dat de fans in het publiek gemengd zaten maar niemand bleek er een probleem mee te hebben. De sfeer zat er goed in, de Eskimo`s wonnen en we eindigden de dag met the true Canadian Experience: Tom Hortons. Dit is een koffie\ snackbar-achtig iets vergelijkbaar met Starbucks maar het is Canadees. De Canadezen zijn anti-starbucks.
Zondag heb ik de hoognodige inkopen voor school gedaan en maandag ontmoette ik mijn toekomstige gastzus (zij is even oud als mij en wanneer ik met kersmis van gezin wissel ga ik bij haar wonen). Het klikte echt super goed, we gingen zwemmen bij vrienden van haar. Op deze manier leerde ik meteen een van mijn klasgenoten kennen.
Dinsdag was het zo ver mijn eerste schooldag op ST Jeromes. Taylor (ik ken haar via mijn counselor) pikte me op voor mijn eerste dag school en stelde me voor aan iemand van mijn klas. Taylor zelf zit in grade eleven. Het meisje wat me toen rondleidde ronde de school is echt super aardig. Ik voelde me echt welkom dankzij haar. We hebben maar een kleine klas, 30 mensen (over heel grade twelve). Grade twelve is vergelijkbaar met het zesde middelbaar thuis. `S morgens de eerste periode (=80 minuten) hadden we wiskunde, we konden kiezen de moeilijke of makkelijke versie. Toen ik in heb boek van de moeilijke versie keek zag het er allemaal makkelijk uit. Dus koos ik voor de moeilijke wiskunde (ze zouden onze boeken eens moeten zien). De tweede periode hadden we de keuze; wetenschappen\ frans \ spare (= vrij, kan je doen wat je wilt, je kan ook naar huis gaan). Ik koos voor Frans maar niemand hier kan een conversatie voeren in het frans. Dus ze staarden me met open mond aan toen ik frans sprak met de lerares. De eerste paar weken hebben we nog vrij tijdens frans wegens problemen met het computersysteem. Dus konden we in onze High School Lounge zitten. Er is een kleine zithoek met een paar oude zetels en een TV. Het is wel altijd gezellig hier. We maken dan samen ons wiskundehuiswerk en discussieren een beetje.
Vervolgens hebben we een lunchbreak van 40 minuten. Tijdens de lunchbreak gaan we downtown (mainstreet) eten of bij iemands thuis. Iedereen rijdt hier al met de auto wat heel handig is. Jammer dat ik niet kan rijden. Na de lunchbreak is er een periode van 80 minuten social studies, een mengeling van geschiedenis, aardrijkskunde, filosofie, ... Dit vind ik een fijn vak, het doet me nadenken over veel dingen over mezelf, de wereld,... Social Studies is verplicht voor iedereen, hierna volgt chemie, dit is niet verplicht je kan ook een spare nemen. Toch volg ik chemie :). Het is niet zo dat je zomaar zelf kiest welke vakken je neemt maar je spaart credits en sommige vakken heb je nodig als een soort toelatingsexamen voor universiteiten.
Wat me hier opvalt is dat iedereen heel veel hobby`s heeft en werkt. Ook bijna iedereen heeft een vaste vriend|in. Dit is een beetje zodat ze zich niet vervelen. Donderdag ben ik na school naar mijn eerste volleybaltraining geweest. De trainingen gaan door op school met alleen maar mensen van de school. Nu drie dagen later heb ik nog steeds spierpijn maar het was wel genieten. Ze nemen sport redelijk serieus en de trainingen zijn nogal zwaar op conditievlak. Dit kan alleen maar goed zijn! Deze week liep ik ook twee keer op de loopband, veel mensen hebben er een thuis voor in de winter.
Vrijdag na school ging ik naar mijn toekomstige zus en bleven we gewoon bij haar thuis babbelen en meisjesdingen doen. Haar ouders zijn ook erg vriendelijk. Mijn conclusie na bijna twee weken is: mijn `towngenoten` zijn allemaal heel aardig en staan open voor een nieuweling zoals mij. Het eten hier lijkt fel op het onze maar de porties zijn veel groter!!!! Maar goed dat ik volleybal doe.
Straks ga ik naar een meer met vrienden tot maandag, we gaan er zwemmen en watersporten doen. Ik hoop dat jullie evenveel plezier als mij hebben in Belgie.
De Edmonton Eskimo`s speelden tegen de Saskatchewan Roughriders. Saskatchewan is maar twee uur rijden dus er waren evenveel Eskimofans als Roughriderfans. De Eskimo`s zijn een beetje de underdog en mijn gastfamilie is een fan van de Roughriders. Alleen Greg mijn gastbroertje van 12 is voor de Eskimo`s omdat hij in Edmonton geboren is. Op het einde van de wedstrijd besloot ik een fan van de Eskimo`s te zijn :D. Heel raar vond ik dat de fans in het publiek gemengd zaten maar niemand bleek er een probleem mee te hebben. De sfeer zat er goed in, de Eskimo`s wonnen en we eindigden de dag met the true Canadian Experience: Tom Hortons. Dit is een koffie\ snackbar-achtig iets vergelijkbaar met Starbucks maar het is Canadees. De Canadezen zijn anti-starbucks.
Zondag heb ik de hoognodige inkopen voor school gedaan en maandag ontmoette ik mijn toekomstige gastzus (zij is even oud als mij en wanneer ik met kersmis van gezin wissel ga ik bij haar wonen). Het klikte echt super goed, we gingen zwemmen bij vrienden van haar. Op deze manier leerde ik meteen een van mijn klasgenoten kennen.
Dinsdag was het zo ver mijn eerste schooldag op ST Jeromes. Taylor (ik ken haar via mijn counselor) pikte me op voor mijn eerste dag school en stelde me voor aan iemand van mijn klas. Taylor zelf zit in grade eleven. Het meisje wat me toen rondleidde ronde de school is echt super aardig. Ik voelde me echt welkom dankzij haar. We hebben maar een kleine klas, 30 mensen (over heel grade twelve). Grade twelve is vergelijkbaar met het zesde middelbaar thuis. `S morgens de eerste periode (=80 minuten) hadden we wiskunde, we konden kiezen de moeilijke of makkelijke versie. Toen ik in heb boek van de moeilijke versie keek zag het er allemaal makkelijk uit. Dus koos ik voor de moeilijke wiskunde (ze zouden onze boeken eens moeten zien). De tweede periode hadden we de keuze; wetenschappen\ frans \ spare (= vrij, kan je doen wat je wilt, je kan ook naar huis gaan). Ik koos voor Frans maar niemand hier kan een conversatie voeren in het frans. Dus ze staarden me met open mond aan toen ik frans sprak met de lerares. De eerste paar weken hebben we nog vrij tijdens frans wegens problemen met het computersysteem. Dus konden we in onze High School Lounge zitten. Er is een kleine zithoek met een paar oude zetels en een TV. Het is wel altijd gezellig hier. We maken dan samen ons wiskundehuiswerk en discussieren een beetje.
Vervolgens hebben we een lunchbreak van 40 minuten. Tijdens de lunchbreak gaan we downtown (mainstreet) eten of bij iemands thuis. Iedereen rijdt hier al met de auto wat heel handig is. Jammer dat ik niet kan rijden. Na de lunchbreak is er een periode van 80 minuten social studies, een mengeling van geschiedenis, aardrijkskunde, filosofie, ... Dit vind ik een fijn vak, het doet me nadenken over veel dingen over mezelf, de wereld,... Social Studies is verplicht voor iedereen, hierna volgt chemie, dit is niet verplicht je kan ook een spare nemen. Toch volg ik chemie :). Het is niet zo dat je zomaar zelf kiest welke vakken je neemt maar je spaart credits en sommige vakken heb je nodig als een soort toelatingsexamen voor universiteiten.
Wat me hier opvalt is dat iedereen heel veel hobby`s heeft en werkt. Ook bijna iedereen heeft een vaste vriend|in. Dit is een beetje zodat ze zich niet vervelen. Donderdag ben ik na school naar mijn eerste volleybaltraining geweest. De trainingen gaan door op school met alleen maar mensen van de school. Nu drie dagen later heb ik nog steeds spierpijn maar het was wel genieten. Ze nemen sport redelijk serieus en de trainingen zijn nogal zwaar op conditievlak. Dit kan alleen maar goed zijn! Deze week liep ik ook twee keer op de loopband, veel mensen hebben er een thuis voor in de winter.
Vrijdag na school ging ik naar mijn toekomstige zus en bleven we gewoon bij haar thuis babbelen en meisjesdingen doen. Haar ouders zijn ook erg vriendelijk. Mijn conclusie na bijna twee weken is: mijn `towngenoten` zijn allemaal heel aardig en staan open voor een nieuweling zoals mij. Het eten hier lijkt fel op het onze maar de porties zijn veel groter!!!! Maar goed dat ik volleybal doe.
Straks ga ik naar een meer met vrienden tot maandag, we gaan er zwemmen en watersporten doen. Ik hoop dat jullie evenveel plezier als mij hebben in Belgie.
vrijdag 27 augustus 2010
Vermilion
Goedemiddag :)
Ik ben ondertussen verhuist naar mijn eerste gastgezin. Ze zijn heel aardig. Het gezin bestaat uit Lorne, Darcie en hun kinderen Greg 12 en Jackson 2. Vermilion heeft een klein centrum en daar wonen we net naast. De school waar ik naar toe ga ligt kort bij. Het is een kleine school St Jeromes. Er is ook een grote school JR Robson. Vermilion is een town, er is de mainstreet, een heel mooi park, minigolf, een zwembad en een College (soort van hoge school maar op agricultuur gefocust).
Gisteren heb ik het minigolven al uitgetest en eergisteren het zwembad. Het weer was heel goed tot dertig graden ! Vandaag is er heel felle wind, tussen dertig en vijftig km per uur. De elektriciteit in Susans huis was er zelfs van uitgevallen. Iedereen rijdt hier rond met trucks en zoooveel mensen hebben blackberry s echt raar!
Maandag ontmoet ik mijn toekomstige houstsister zij is even oud als mij dus het is belangrijk dat we goed over weg kunnen.
Nu ga ik mij socialiseren en met mijn gasgezin praten. :)
groeten
Ik ben ondertussen verhuist naar mijn eerste gastgezin. Ze zijn heel aardig. Het gezin bestaat uit Lorne, Darcie en hun kinderen Greg 12 en Jackson 2. Vermilion heeft een klein centrum en daar wonen we net naast. De school waar ik naar toe ga ligt kort bij. Het is een kleine school St Jeromes. Er is ook een grote school JR Robson. Vermilion is een town, er is de mainstreet, een heel mooi park, minigolf, een zwembad en een College (soort van hoge school maar op agricultuur gefocust).
Gisteren heb ik het minigolven al uitgetest en eergisteren het zwembad. Het weer was heel goed tot dertig graden ! Vandaag is er heel felle wind, tussen dertig en vijftig km per uur. De elektriciteit in Susans huis was er zelfs van uitgevallen. Iedereen rijdt hier rond met trucks en zoooveel mensen hebben blackberry s echt raar!
Maandag ontmoet ik mijn toekomstige houstsister zij is even oud als mij dus het is belangrijk dat we goed over weg kunnen.
Nu ga ik mij socialiseren en met mijn gasgezin praten. :)
groeten
dinsdag 24 augustus 2010
My first view of Canada
Goeieavond,
Het is nu half acht pm tijdens mijn eerste hele dag in Canada. Ik verblijf deze week tot vrijdag bij mijn counselor, Susan en zij en haar man zijn echt heel erg aardig. Ze hebben mij gisteren doodop opgehaald op de vlieghaven van Edmonton en toen hebben we twee uurdurende rit tot hier in Vermilion gereden. De rit ging heel snel want we waren gezellig aan het babbelen. Ik viel gisterenavond als een blok in slaap. Deze morgen werd ik om vijf uur wakker en kon ik niet meer slapen. Een soort van zenuwachtig, slecht gevoel overviel me. Maar overdag zijn Susan, haar zoontje van acht maanden Alex en ik Vermilion gaan bezichtigen. Erna aten we en gingen we naar Susan haar paarden kijken en naar the mall. Ik voel me hier nu prima op mijn gemak.
Als ik meer tijd heb kan ik meer over Vermilion en mijn eerste gastgezin vertellen.
Have fun in Belgium !
Het is nu half acht pm tijdens mijn eerste hele dag in Canada. Ik verblijf deze week tot vrijdag bij mijn counselor, Susan en zij en haar man zijn echt heel erg aardig. Ze hebben mij gisteren doodop opgehaald op de vlieghaven van Edmonton en toen hebben we twee uurdurende rit tot hier in Vermilion gereden. De rit ging heel snel want we waren gezellig aan het babbelen. Ik viel gisterenavond als een blok in slaap. Deze morgen werd ik om vijf uur wakker en kon ik niet meer slapen. Een soort van zenuwachtig, slecht gevoel overviel me. Maar overdag zijn Susan, haar zoontje van acht maanden Alex en ik Vermilion gaan bezichtigen. Erna aten we en gingen we naar Susan haar paarden kijken en naar the mall. Ik voel me hier nu prima op mijn gemak.
Als ik meer tijd heb kan ik meer over Vermilion en mijn eerste gastgezin vertellen.
Have fun in Belgium !
zondag 22 augustus 2010
Morgen is het zover.
Om 10u45 zal ik voor de laatste keer mijn tenen de kans geven om Belgische bodem aan te raken. Daarna zal de Canadese grond een schooljaar lang mogen genieten van mijn nooit stilstaande voeten. Doel van deze blog is dat ik jullie een jaar lang kan bestoken met mijn avonturen in Vermilion, Alberta. Foto's zal ik ook hier posten, zodat jullie mijn snuit niet zo snel zullen vergeten! Ik zal jullie in ieder geval missen! Tot binnenkort!
Abonneren op:
Posts (Atom)